22 november 2010

Londen: echtscheiding hoofdstad van de wereld of toch Den Haag?

Door Gilyan Parker

In mijn eerdere weblogs liet ik u reeds kennismaken met de diversiteit in de wetgeving van verschillende landen op het gebied van het (internationale) echtscheidingsrecht.

In mijn praktijk sta ik heel wat expats bij die hierdoor problemen ondervinden.

Gemeenschappelijk internationaal echtscheidingsrecht

Vanwege deze grote diversiteit hebben 14 EU-landen besloten afspraken te gaan maken over een gemeenschappelijk echtscheidingsrecht. Het zou mogelijk moeten worden voor echtgenoten met verschillende nationaliteiten om te mogen kiezen welke nationale wetgeving zij voor hun scheiding willen volgen. Echtscheiden is in Nederland eenvoudig. Omdat de Nederlandse regering bang is dat scheiden in de toekomst moeilijker zou kunnen worden door Europese regels, maakt Nederland geen deel uit van bovengenoemd samenwerkingsverband. De genoemde keuzemogelijkheid biedt weinig soelaas wanneer de ene echtgenoot belang heeft bij toepassing van het recht van land A en de andere echtgenoot bij toepassing van het recht van land B. De echtgenoten zullen dan niet in staat zijn een gezamenlijke keuze te maken, met als gevolg dat de rechter er toch  nog aan te pas zal moeten komen. De rechter zal alsnog moeten beslissen over het toe te passen recht, daarbij de regels van het eigen internationaal privaatrecht volgend. Echtgenoten zijn dan dus even ver van huis. Het is overigens nog maar de vraag of een rechter voldoende uitgerust is om buitenlands recht toe te passen. Vaak zal het advies van het Internationaal Juridisch Instituut, gevestigd te Den Haag, ingewonnen moeten worden door de Rechtbank dan wel de advocaten. Dit instituut adviseert over de inhoud van een buitenlands rechtsstelsel.

Engels en Nederlands echtscheidingsrecht: een wereld van verschil

Twee landen, dichtbij elkaar, maar met compleet andere rechtsstelsels. Volgens het recht in het Verenigd Koninkrijk wordt geen onderscheid gemaakt tussen alimentatie en vermogen. Alle inkomens- en vermogensbestanddelen worden als het ware “op één hoop gegooid”. De rechter beslist over de financiële gevolgen van de echtscheiding met als enige leidraad de “redelijkheid”. Daardoor is er in de UK minder rechtszekerheid dan in Nederland. In geval het vermogen op naam van een der echtgenoten staat, is het mogelijk dat die echtgenoot een aanzienlijke som geld aan de ander is verschuldigd. Meer dan wanneer er in Nederland zou zijn gescheiden. Tegenover investeringen van de ene echtgenoot in de echtelijke woning bestaat in de UK niet altijd een compensatie door de ander, terwijl dat in Nederland wel het geval zou zijn geweest. In het Verenigd Koninkrijk wordt weinig tot geen waarde gehecht aan (buitenlandse) huwelijkse voorwaarden, zelfs niet met een rechtskeuze erin voor buitenlands recht. Nagenoeg altijd wordt Engels recht toegepast. In Nederland worden rechtskeuzes voor een buitenlands rechtsstelsel over het algemeen wel gerespecteerd. The Rich and Famous scheiden in Londen, maar de astronomische bedragen die daarmee gepaard gaan liegen er niet om (denk aan Paul McCartny). Dat geldt overigens ook voor de tarieven in de Londense advocatuur. Londen mag dan de echtscheidingshoofdstad van de wereld zijn, Den Haag, als internationale gemeenschap bij uitstek, is een goede tweede! Ik adviseer in Nederland gevestigde expats, maar ook in het buitenland gevestigde Nederlanders, dan ook zich goed te laten adviseren alvorens een verzoek tot echtscheiding in te laten dienen. Uw vragen hierover beantwoord ik graag.

Gilyan Parker