28 december 2014

Alimentatie beperkt u in uw keuzes (deel II)

Door Gilyan Parker

In het eerste deel van deze column heb ik toegelicht dat een rechter bij het vaststellen van alimentatie alleen rekening houdt met uw inkomensverlaging als u daar een goed verhaal bij heeft, ook als u alimentatiebetaler bent.

Twee voorbeelden om dit te verduidelijken: altijd al voor u zelf willen beginnen of met uw 60e willen stoppen met werken?

Hof Arnhem-Leeuwarden 15 mei 2014

De alimentatiebetaler in een zaak die aan Hof Arnhem-Leeuwarden voorlag (ECLI:NL:GHARL:2014:3946), heeft zonder reden zijn baan opgezegd en is een eigen bedrijf als tennisleraar begonnen. Hij vraagt verlaging van zijn alimentatieverplichting omdat hij niet heeft kunnen werken als gevolg van kanker. Hij heeft geen arbeidsongeschiktheidsverzekering en dus geen inkomen. Het hof oordeelt dat een alimentatiebetaler die zonder noodzaak zijn dienstverband opzegt voor het zelfstandig ondernemerschap voldoende waarborgen moet inbouwen om aan zijn alimentatieverplichtingen te kunnen voldoen. Aangezien bij de alimentatiebetaler reeds eerder kanker was geconstateerd, had van hem verwacht mogen worden dat hij een arbeidsongeschiktheidsverzekering zou afsluiten. Ik kan mij zo voorstellen dat hij dat juist niet heeft gedaan omdat deze premie voor hem niet betaalbaar is, zeker niet gelet op zijn medische verleden. Het hof gaat voorbij aan de inkomensverlaging van de tennisleraar. Aangezien dit als resultaat heeft dat hij minder overhoudt dan 90% van de bijstandsnorm, hoeft hij uiteindelijk toch geen kinderalimentatie te betalen. Les die u als alimentatiebetaler hieruit kunt trekken is dat het risico op inkomensverlies door arbeidsongeschiktheid voor uw rekening blijft.

Hof Arnhem-Leeuwarden 26 augustus 2014

In deze zaak (ECLI:NL:GHARL:2014:6864) besluit de man op zijn 60e te stoppen met werken. Hij was werkzaam geweest als orthopedisch chirurg. De man stelt dat hij en zijn ex tijdens hun huwelijk hebben afgesproken dat hij op zijn 60e met pensioen zou gaan. Het hof oordeelt dat hij dit niet aannemelijk heeft gemaakt. Datzelfde geldt voor de medische klachten die de man naar voren heeft gebracht. Het hof overweegt daartoe dat medisch specialisten gemiddeld met hun 64e met pensioen gaan en dat in dat licht van de man verwacht mag worden nog 4 jaar door te werken. Het hof gaat voorbij aan het feit dat het werk als orthopedagogisch chirurg een zwaar vak is, wellicht zwaarder dan heel wat andere medische specialismen. Het is de man niet gegund eerder te stoppen na jarenlang zware arbeid. Opvallend is verder dat noch vermogensgegevens van de man noch van de vrouw in het geding zijn gebracht. Het hof overweegt enerzijds dat dit met zich brengt dat de man niet heeft aangetoond dat hij geen vermogen heeft en dus aangenomen moet worden dat hij de alimentatie uit zijn vermogen kan betalen. Anderzijds overweegt het hof dat nu gegevens over het vermogen van de vrouw ontbreken zij kennelijk geen vermogen heeft en zij dus behoefte blijft houden aan de geldende alimentatie. Les die u hieruit kunt trekken is dat u voordat u vervroegd met pensioen gaat advies zou moeten inwinnen over de gevolgen daarvan voor de alimentatie.

Slotsom

Een alimentatieverplichting kan verder strekkende gevolgen hebben voor u als alimentatiebetaler dan u wellicht vermoedt. U bent niet vrij te gaan en te staan waar u wilt. U dient zich bij uw keuzes altijd rekenschap te geven van uw alimentatieverplichtingen.

Gilyan Parker