12 juli 2015

Letter of intent: Bent u wel of niet gebonden?

Door Gilyan Parker

Voordat een overnameovereenkomst wordt gesloten stellen partijen regelmatig een Letter of intent (hierna: LOI) op. Met deze intentieverklaring kunnen partijen schriftelijk aangeven dat ze de intentie hebben een overeenkomst met elkaar te sluiten.

In zo’n Letter of intent staan vaak al rechten en verplichtingen. Het komt regelmatig voor dat cliënten zich bij mij melden met een getekende LOI en in de veronderstelling zijn nog van een overeenkomst af te kunnen zien. Er zou immers sprake zijn van ‘slechts’ een LOI, waarin niet meer dan de intentie van partijen is vastgelegd en dus geen juridische gebondenheid. Dat is echter niet altijd het geval. Het is oppassen geblazen dat een LOI op zichzelf niet al als overeenkomst wordt gezien waaraan beide partijen gebonden zijn. Hoe kunt u controleren of u wel of niet gebonden bent aan een LOI?

Naam is niet relevant

Of een LOI bindend is of niet, wordt niet bepaald door de naam die partijen eraan hebben gegeven, maar door de inhoud van het stuk. Het is dus goed mogelijk dat partijen de overeenkomst een LOI hebben genoemd, wat impliceert dat zij er niet aan gebonden willen zijn, maar dat de inhoud van de LOI rechten en verplichtingen in het leven roept. Een partij is in dat geval gerechtigd zich op de rechten die voortvloeien uit de LOI te beroepen, ook als de andere partij dacht dat men slechts beoogde een vrijblijvende intentie tot uitdrukking te brengen. De woordkeus en constructie van een LOI zijn dan ook van het grootste belang om te verhinderen dat er de indruk wordt gewekt dat er overeenstemming is bereikt.

Essentialia van de transactie

Of daadwerkelijk sprake is van juridische gebondenheid zal afhangen van de inhoud van de LOI en van de feiten en omstandigheden die zich in samenhang met het tot stand komen ervan hebben voorgedaan. Van belang hierbij is de mate van gedetailleerdheid van de LOI, de woordkeuze, het expliciet opnemen van essentialia van de overeenkomst (bijvoorbeeld de koopprijs) en het opnemen van een ontbindende voorwaarde (zoals ontsnappingsclausules).

Hoe moet het wel?

In een goede LOI wordt alleen een aantal procedure-afspraken vastgelegd. Deze afspraken hebben bijvoorbeeld betrekking op de wijze waarop het overnameproces wordt georganiseerd, of door partijen verstrekte informatie wel of niet geheim dient te worden gehouden en of partijen uitsluitend met elkaar onderhandelen (de zogenoemde exclusiviteit). Een goede LOI bepaalt dan ook uitsluitend het onderhandelingstraject en de voorwaarden waaronder de partijen naar een koopovereenkomst toewerken. Tevens bevat een deugdelijke LOI een duidelijke ontsnappingsclausule. De koopovereenkomst zelf zal uiteindelijk in een apart document worden vastgelegd.

Let op bij een LOI../

Pas op voor de snelle gebondenheid die kan ontstaan wanneer in een LOI de essentialia van de beoogde koopovereenkomst worden opgenomen, zonder enkel voorbehoud. Het opnemen van een goede ontsnappingsclausule is essentieel, bijvoorbeeld door in de LOI op te nemen dat gedurende de onderhandelingsfase geen enkele overeenkomst tot stand komt totdat de inhoud hiervan is neergelegd in een door partijen ondertekende koopovereenkomst. Met dergelijke ontsnappingsclausules worden de precontractuele gevaren – en eventuele misverstanden over wel of geen gebondenheid aan de LOI – zoveel mogelijk uitgesloten.

Gilyan Parker