De vrouw die tegenover mij zat, was begin dertig. Zij had donkerbruin haar en een vriendelijke oogopslag. “Ik heb uw naam doorgekregen van mijn huisbaas. Hij zei dat u mij wel kan helpen.” Nerveus schoof Ilona Duiker een tijdschrift naar mij toe. Op de voorkant van roddelblad Sterrenstof stond een klassenfoto. Daarboven met chocoladenletters de kop: ‘Volkszanger Koos Brokkemaker bekent buitenechtelijke affaire met paardenmeisje, zie blz. 12.’ Mijn cliënte wees op de foto. “Het meisje dat op de foto is omcirkeld, ben ik. Naast mij staat Natascha Vrolijk. Het blondje met die rode jurk.”
Snel bladerde mijn cliënte door naar bladzijde 12 van Sterrenstof. Daar was het boeiende achtergrondverhaal over de affaire van Koos Brokkemaker opgetekend. Opnieuw was de klassenfoto van de cover afgebeeld, met het omcirkelde hoofd van mijn cliënte. Als inzet was een grote foto van een knappe vrouw geplaatst met de volgende toelichting: ‘De geheime liefde van Brokkemaker is van een lelijk eendje (zie foto hierboven) veranderd in een beeldschone zwaan (inzet). De artiest werd met zijn nieuwste verovering gespot op manege Black Beauty in Amsterdam-Zuid en kon volgens ingewijden niet van Ilona Duiker afblijven. Hoe zal zijn echtgenote met dit nieuws omgaan?’
Vragend keek ik mijn cliënte aan. “Het probleem is dat Koos Brokkemaker een relatie heeft met Natascha Vrolijk en niet met mij,” vertelde ze. “De grote foto op bladzijde 12 is een afbeelding van Natascha. De redactie van Sterrenstof heeft op de klassenfoto per ongeluk mijn hoofd omcirkeld in plaats van de kop van Natascha, die naast mij staat.”
Mijn cliënte was inmiddels rood aangelopen, zij had tranen in haar ogen. “De mensen denken nu dat ik een relatie heb met die vreselijke Koos Brokkemaker. Op mijn werk word ik ermee gepest en mijn ouders worden op straat lastiggevallen door wildvreemden.” Ilona Duiker nam een slok water en herpakte zich. “Maar het ergste vind ik die passage over het lelijke eendje en de beeldschone zwaan. Ik weet wel dat ik niet zo mooi ben, is ook nooit anders geweest. Ik was het lelijkste meisje van de klas en Natascha Vrolijk het mooiste. Maar dat heel Nederland daar nu op geattendeerd wordt, dat doet me heel veel pijn.”
Ik schreef een brief naar de hoofdredacteur van Sterrenstof en wees hem op de gemaakte fout. Namens mijn cliënte vorderde ik een schadevergoeding van 10.000 euro. Een dag later belde de man mij op. Met zijn zeurderige Amsterdamse accent werkte hij meteen op mijn zenuwen. “Die Ilona heb toch geen relatie met Brokkemaker, dus wat is het probleem? En dat ze er niet uitziet, ken ik niet helpen, toch? Dan moet ze d’r pappa en mamma aankijken. Mogen die 10.000 euro betalen, haha…” Na dreigementen met een kort geding bond de redacteur in. Sterrenstof was bereid Ilona Duiker 7500 euro te betalen. “Ik wil ook een rectificatie,” zei mijn cliënte toen zij het tegenbod hoorde. Van dat idee wist ik haar af te brengen. Met het verhaal dat het lelijke eendje altijd lelijk was gebleven, was zij immers niet geholpen.