Ontslag op staande voet van zieke werknemer

Wat is ontslag op staande voet?

Bij ontslag op staande voet eindigt het arbeidscontract direct. De werknemer ontvangt geen loon en meestal ook geen uitkering van het UWV. Vanwege deze ernstige gevolgen is ontslag op staande voet niet zomaar toegestaan. Een werkgever mag een werknemer alleen op staande voet ontslaan als er een dringende reden is, zoals het lekken van bedrijfsgeheimen of diefstal. De werkgever moet de werknemer direct vertellen wat de dringende reden is en er mag niet veel tijd zitten tussen de gebeurtenis en het ontslag. Ook moet de werkgever kunnen bewijzen dat er een dringende reden is.

Dringende reden zieke werknemer?

Maar wanneer is er sprake van een geldige dringende reden om een zieke werknemer te ontslaan? Het is niet eenvoudig om te bewijzen dat er een dringende reden is voor ontslag op staande voet, vooral niet als de werknemer ziek is. Alleen het feit dat iemand ziek is, is geen geldige reden. Als een zieke werknemer zich niet houdt aan de regels rondom ziekteverzuim, is dat ook niet genoeg. Er moeten extra omstandigheden zijn. Bijvoorbeeld, als iemand valse ziekmeldingen doet en vervolgens niet op het werk komt, kan dat in bepaalde gevallen een geldige reden zijn voor ontslag.

Bewijslast

De werkgever moet bewijzen dat er een dringende reden is voor ontslag op staande voet. Dit betekent dat de werkgever moet aantonen dat de werknemer zich ernstig verwijtbaar heeft gedragen, zodat het ontslag gerechtvaardigd is.

Recente uitspraak rechtbank Rotterdam [1]

Een vrachtwagenchauffeur werkte sinds 1 februari 2023 bij een transportbedrijf. Hij had een tijdelijke arbeidsovereenkomst van 1 september 2023 tot 31 maart 2024. Op 5 januari 2024, de dag dat hij moest werken, heeft hij om 7.15 uur via een appbericht aan zijn leidinggevende laten weten dat hij ziek was. Hij zou die dag een rit van Munster naar Amsterdam maken.

Op 6 januari 2024 ontsloeg de werkgever de vrachtwagenchauffeur op staande voet. De werkgever beweert dat de chauffeur niet ziek was, maar gewoon geen zin had om te werken. Dit ontslag is gebaseerd op het idee dat de chauffeur tegen de stiefvader van de eigenaar had gezegd dat hij niet ziek was. De chauffeur zou daarom volgens de werkgever werk geweigerd hebben. De werkgever ziet dit als een dringende reden voor ontslag. De chauffeur ontkent dat hij geen zin had om te werken en wel degelijk ziek was.

De rechter oordeelt dat hij nu niet kan beoordelen wiens verhaal klopt. Volgens de werkgever was sprake van werkweigering door de vrachtwagenchauffeur. Volgens de chauffeur was hij ziek. Was de vrachtwagenchauffeur ziek of niet? De rechter bepaalt dat het aan de werkgever is om te bewijzen dat de chauffeur niet ziek was en er dus wel sprake was van werkweigering. De werkgever wordt toegelaten tot het leveren van dit bewijs, waarna de procedure zal worden voortgezet.

Conclusie

Bij het ontslag op staande voet van een zieke werknemer is het essentieel dat de werkgever kan bewijzen dat er een dringende reden is voor het ontslag. Als de werkgever stelt dat de zieke werknemer werk weigert moet hij aantonen dat de werknemer, die niet is komen opdagen, niet ziek was. Dit kan een uitdaging zijn voor werkgevers om te bewijzen. Het is daarom belangrijk om hier rekening mee te houden wanneer een zieke werknemer op staande voet wordt ontslagen.

Meer informatie

Heeft u vragen naar aanleiding van dit artikel? Of heeft u advies nodig in een soortgelijke kwestie? Neem dan gerust contact met ons op.

[1] Rechtbank Rotterdam, 14 juni 2024, ECLI:NL:RBROT:2024:5561.