13 september 2007

De fiscus en alimentatie

Door Antoine de Werd

Als mensen uit elkaar gaan volgt er vaak een verplichting om een bijdrage te leveren in de kosten van verzorging en opvoeding van de kinderen.

Na het beëindigen van een huwelijk is er soms daarnaast ook sprake van een verplichting om de ex-partner (gedeeltelijk) te onderhouden. Aan het betalen van partner- en kinderalimentatie zijn fiscale consequenties verbonden.

Voor wat betreft de kinderalimentatie heeft de betaler recht op een forfaitaire aftrek. De hoogte daarvan is afhankelijk van de leeftijd van het kind. Voorwaarde is wel dat er minimaal € 131,- per maand per kind betaald wordt. De ontvanger van de kinderalimentatie is geen belasting verschuldigd.

Voor de partneralimentatie ligt dat anders. Degene die de alimentatie betaalt kan het betaalde bedrag volledig van zijn/haar inkomen aftrekken. De ontvanger echter dient daarover belasting te betalen. Soms, zeker wanneer de alimentatie ineens wordt afgekocht, kan zo’n belastingaanslag behoorlijk in de papieren lopen. Er zijn manieren om dit te voorkomen, bijvoorbeeld door het storten van de afkoopsom van de alimentatie in een lijfrentepolis.

De belastingwetgever heeft de alimentatiegerechtigden willen tegemoetkomen door hen de mogelijkheid te geven de kosten welke zijn gemaakt ter verkrijging van alimentatie als aftrekpost aan te merken. Ook de kosten van de rechtsbijstand die gemaakt worden ter voorkoming van een verlaging van de partneralimentatie zijn aftrekbaar. Let wel, het gaat enkel om procedures betreffende de partneralimentatie.

Antoine de Werd

Antoine de Werd

Advocaat en mediator/partner

Antoine de Werd, één van de grondleggers van GMW advocaten, is gespecialiseerd in het familierecht.