Fu*king ho*r!’ geen reden voor ontslag op staande voet

Zelfs de werkgever van een werknemer die zijn teamleidster uitmaakte voor ‘fu*cking ho*r’ had in deze zaak het nakijken. Volgens de rechter Amsterdam moest een teamleidster tegen een stootje opgewassen zijn. De rechter oordeelde dat voor deze scheldpartij het ontslag op staande voet een te zware sanctie was.

Gespannen sfeer

De werknemer in deze zaak was in dienst bij een groothandel. Maanden voor de spreekwoordelijke bom barstte, heerste al een gespannen situatie tussen werknemers van de groothandel en hun teamleidster. In een petitie aan de directeur had een aantal werknemers aandacht gevraagd voor de ‘onwerkbare situatie tussen personeel en teamleidster’. Volgens hen was het grootste probleem met de teamleidster dat communicatie door haar op een zodanige vijandige manier gebeurde dat het personeel zich hierdoor geïntimideerd en ongemakkelijk voelde. In de petitie vroegen de werknemers de directeur daarom om gepaste maatregelen te nemen om de werksfeer weer plezierig te laten worden. De werkgever nam na de petitie echter geen maatregelen de werksfeer te verbeteren.

Heftige woordenwisseling

Op de desbetreffende dag sprak de teamleidster de werknemer erop aan dat hij teveel kletste tijdens zijn werk. Later herhaalde zij dit tegen hem, klaarblijkelijk op ongenuanceerde wijze. De werknemer wilde dit voorval met haar bespreken, en liep naar de kantine. In de kantine ontstond vervolgens een heftige woordenwisseling. Toen de teamleidster de werknemer tijdens deze woordenwisseling sommeerde onmiddellijk terug aan het werk te gaan, schoot hij uit zijn slof. Hij maakte zijn teamleidster uit voor ‘fu*king ho*r’.

Normen van fatsoen

De rechter stelde voorop dat de werknemer door zijn uitlating de normen van fatsoen had overschreden. Eveneens merkte de rechter op dat de groothandel dergelijke uitlatingen niet hoefde te accepteren en dat maatregelen genomen mochten worden. De scheldserenade rechtvaardigde alleen niet een ontslag op staande voet. Een minder zware sanctie had toegepast moeten worden. Het speelde in deze zaak een rol dat de werknemer tien jaar in dienst was, nooit eerder zo uit de ban was gesprongen en de werksfeer al maanden gespannen was. De rechter oordeelde dat het ontslag nietig was en wees de loonvordering van de werknemer toe.

Conclusie

Het ontslag op staande voet is de meest vergaande en ingrijpende maatregel die het ontslagrecht kent. Deze is alleen op zijn plaats als het gedrag van de werknemer (in het concrete geval) zo ernstig is, dat van de werkgever redelijkerwijs niet gevergd kan worden dat hij de dienstbetrekking nog voortzet. Zelfs bij een scheldserenade wegen klaarblijkelijk alle omstandigheden van het geval mee en kan een gegeven ontslag op staande voet nietig verklaard worden.