Sanering TNT

Vòòr 2010 dienen 6.500 tot 7.000 arbeidsplaatsen te verdwijnen. Indien niet tegelijkertijd ook de lonen worden bevroren, zullen additioneel nog eens 4.000 tot 4.500 werknemers moeten afvloeien. De werknemers wordt hiermee feitelijk de keuze voorgelegd om òf in te leveren op hun arbeidsvoorwaarden, òf te aanvaarden dat er veel meer gedwongen ontslagen zullen vallen. De onrust bij het personeel van TNT is groot, zo valt uit verschillende krantenberichten op te maken. Wie zal er uiteindelijk uit moeten?

Bedrijven die tot reorganisatie moeten komen, vragen vaker een offer van hun personeel. Indien dat verzoek goed wordt gemotiveerd door de werkgever en het voorstel de toets der kritiek van vakbonden en andere belangenbehartigers kan doorstaan, wordt er regelmatig door betrokkenen mee ingestemd. Ook bij CAO-onderhandelingen is behoud van werkgelegenheid tegenover het het wegstrepen van looneisen of beperking van reeds bestaande arbeidsvoorwaarden vaak de inzet van de onderhandelaars.

TNT heeft naar verluidt inmiddels verschillende scenario’s doorgerekend en de berekeningen voorgelegd aan de van werknemerszijde bij de onderhandelingen betrokken partijen. Die zullen de scenario’s deze dagen bestuderen en zonder twijfel met tegenvoorstellen komen. De vakbonden betwijfelen overigens of het TNT-personeel gemakkelijk elders aan de slag zal kunnen komen, aangezien de gemiddelde leeftijd van het personeel 46 jaar is en de meeste werknemers een eenzijdige werkervaring hebben en dus niet snel een andere baan zullen kunnen vinden. Ondertussen duurt de onrust bij het personeel voort.

Een probleem in situaties zoals die bij TNT is dat werknemers wordt gevraagd een offer te brengen op een moment dat zij individueel nog niet hebben kunnen vaststellen of hun eigen baan in gevaar is of niet. Dat betekent dat zich de situatie kan voordoen dat een werknemer nu instemt met een loonoffer terwijl later blijkt dat zijn baan nimmer in gevaar is geweest. De vakbonden zullen bij de beraadslagingen met hun leden daarin ook de meeste weerstand ondervinden.

Uiteindelijk zal er in deze kwestie een sociaal plan tot stand komen. Indien de vertegenwoordigers van werknemerszijde met dat plan instemmen, zal, zo leert de praktijk, een kantonrechter die in voorkomend geval moet oordelen over de be?indiging van de arbeidsovereenkomst, de inhoud van het sociaal plan doorgaans als bindend voor de werknemer vaststellen. Er blijven echter altijd situaties waarin het sociaal plan onevenredig nadelig uitpakt voor bepaalde werknemers. In die gevallen is er soms ruimte om tot een individuele regeling te komen. Of zich dat in casu zal voordoen is nog ongewis. Wij volgen de ontwikkelingen daarom op de voet.