Medehuur – woonruimte

Artikel 7:266 en 267 BW

Degene die met de huurder samenwoont en niet is genoemd in het huurcontract, is niet vanzelf medehuurder. Zonder de status van het medehuurderschap kan hij zich niet zelfstandig beroepen op huurbescherming.

Medehuurderschap van rechtswege

De echtgenoot of geregistreerd partner is van rechtswege medehuurder, maar alleen zolang deze ook zijn hoofdverblijf heeft in de woning. Als vanwege echtscheiding de huurder de huurovereenkomst met de verhuurder beëindigt, wordt de medehuurder huurder. In het geval dat de echtelieden er niet uitkomen wie in de woning mag blijven wonen, kan de rechter dat bepalen op verzoek van een der partijen.

Verzoek tot medehuurderschap

Indien er geen sprake is van een huwelijk of geregistreerd partnerschap kan de huurder tezamen met de samenwoner bij de verhuurder een verzoek tot medehuurderschap indienen. Als de verhuurder niet binnen drie maanden positief beslist, kan het verzoek aan de rechter worden voorgelegd. Het verzoek wordt afgewezen als de samenwoner niet al tenminste twee jaar zijn hoofdverblijf in het gehuurde of  een duurzame gemeenschappelijke huishouding ontbreekt. Ook moet de samenwoner voldoende financiële waarborg voor de huurbetaling bieden. Er mag geen sprake zijn van een vooropgezet plan dat er slechts op gericht is om de samenwoner medehuurder te maken.

Mogelijke problemen

Problemen met betrekking tot medehuurderschap ontstaan bijvoorbeeld wanneer er sprake is van meerderjarige kinderen die nog thuis blijven wonen. In het algemeen gaat men er van uit dat kinderen op een gegeven moment “uitvliegen”, waardoor aan de gemeenschappelijke huishouding het vereiste van duurzaamheid ontbreekt. In sommige gevallen kan echter toch het medehuurderschap worden toegewezen. Indien u hiermee te maken krijgt, is het raadzaam om advies te vragen aan één van onze advocaten.

Heeft u een vraag over medehuur of wilt u ander juridisch advies? Neem gerust contact met ons op. Wij helpen u graag.