18 mei 2014
De afgelopen tijd lijkt de opkomst van de turbo-liquidatie turboachtige snelheid aan te nemen, terwijl deze vorm van liquidatie toch al enige tijd bestaat.
Op een moment dat een onderneming zijn werkzaamheden wenst te beëindigen, bijvoorbeeld omdat de onderneming in financieel zwaar weer verkeert, dient deze onderneming geliquideerd te worden. De algemene vergadering van aandeelhouders is bevoegd te besluiten tot liquidatie. Indien de onderneming nog bekende baten heeft (zoals inventaris, auto’s, debiteuren) zal eerst vereffening door de vereffenaar(s) (in de regel de directie) moeten plaatsvinden. De baten dienen te worden verkocht en verdeeld onder de crediteuren. Daarna dient er rekening en verantwoording te worden afgelegd welke wordt gedeponeerd bij de Kamer van Koophandel en gepubliceerd in een landelijk dagblad. Schuldeisers van de ontbonden B.V. hebben vervolgens twee maanden de tijd om tegen de liquidatie in verzet te komen bij de rechtbank. Als dit niet gebeurt houdt de BV op te bestaan, hetgeen in de Kamer van Koophandel wordt ingeschreven. Als er echter geen bekende baten zijn, dan kan dit hele traject worden overgeslagen. Dat wordt een turbo-liquidatie genoemd. De AVA besluit dat er geliquideerd moet worden. Dit besluit wordt overhandigd aan de Kamer van Koophandel en daar geeft het bestuur aan dat er geen baten meer zijn. De onderneming wordt uitgeschreven wegens het ontbreken van baten en houdt op te bestaan.
Nee, dat is het zeker niet. Een turbo-liquidatie kan alleen als er geen baten meer zijn. Onder baten worden niet alleen debiteuren, inventaris, auto’s verstaan, maar ook eventuele aansprakelijkheden van bestuurders. Indien een crediteur kan aantonen dat er wel degelijk nog baten zijn, zoals een vergeten auto, ofwel een bestuurdersaansprakelijkheid, dan kan hij naar de rechter en vragen om de vereffening te heropenen. Op dat moment herleeft de rechtspersoon weer. Ook kan een crediteur dan vragen om het faillissement uit te spreken.
Dat antwoord is niet zomaar gegeven. Een faillissement kan ook vervelende gevolgen hebben voor de bestuurder, zeker als de administratie niet op orde is en/of de jaarrekeningen te laat gedeponeerd. Dat kan aansprakelijkheid opleveren: de curator kan de bestuurder aansprakelijk stellen voor het tekort.
Een turbo-liquidatie sluit aansprakelijkheid van een bestuurder echter niet uit. De Belastingdienst heeft eigen gronden om een bestuurder aansprakelijk te stellen, ook buiten faillissement. Indien er volgens die regels een bestuurdersaansprakelijkheid is (niet tijdig melden betalingsonmacht of onbehoorlijk bestuur) dan kan de Belastingdienst, failliet of geliquideerd, de bestuurder van de onderneming in privé aanspraken.
De bestuurder doet er goed aan te kijken wat het beste is en niet klakkeloos over te gaan tot turbo-liquidatie. Dit kan vervelende gevolgen hebben en alsnog ene faillissement opleveren met alle gevolgen van dien. Daarom kan het in sommige gevallen beter zijn om bijvoorbeeld een regeling met de crediteuren te treffen (crediteurenakkoord) en de schulden op deze wijze af te wikkelen.
