Coronavirus updates (Covid-19)

Het korte antwoord op deze vraag is: nee, uw overeenkomst blijft ongewijzigd. Als u niet aan uw contractuele verplichtingen voldoet, bent u in principe aansprakelijk voor het betalen van een schadevergoeding. Wel kunt u mogelijk een beroep doen op overmacht, wat tot gevolg heeft dat u niet verplicht bent de overeenkomst na te komen en niet aansprakelijk bent voor schade. De wederpartij van degene die zich op overmacht beroept – de schuldeiser dus – kan de overeenkomst ontbinden.

Let op: er is alleen sprake van overmacht als u door de corona-maatregelen niet meer kunt nakomen. Als nakoming alleen maar moeilijker of kostbaarder is geworden, maar niet onmogelijk, dan is geen sprake van overmacht. Ten tweede kunnen ook de voorwaarden van uw contract bepalingen bevatten die overmacht regelen.

De Nederlandse overheid biedt een aantal maatregelen waarmee bedrijven de coronacrises (deels) kunnen overleven. Denk hierbij aan de herstructurering van schulden, de MKB-kredietgarantieregeling (BMKB), opschorting van belastingbetalingen, overbruggingsleningen en tijdelijke overbruggingsfinanciering om bedrijven te helpen salarissen te blijven betalen.

Ook hebben de banken de mogelijkheid gegeven om aflossingen op leningen op te schorten.

Hoewel u de komende tijd wellicht geen belasting hoeft te betalen, zal dat na de zomer (ongetwijfeld) ingehaald moeten worden. Kortom, liquiditeit blijft een noodzaak, maar is op dit moment moeilijk te verkrijgen.

Welke mogelijkheden zijn er in dat soort gevallen? U kunt onder andere denken aan:

1. Aanvragen van surseance van betaling
2. Aanbieden van een crediteurenakkoord
3. Saneren van (een deel van) de onderneming
4. Verkopen van (een deel van) de onderneming
5. Begeleiding in en richting faillissement

Ons advies is: wacht niet te lang. Hoe eerder er maatregelen worden genomen, hoe sneller de weg naar een financieel gezonde onderneming kan worden ingezet.

Zolang het nog reëel is te verwachten dat uw onderneming niet failliet zal gaan en op termijn in staat is al haar schulden te betalen, is selectief betalen van schuldeisers toegestaan. De vraag is wel: hoe reëel is de inschatting dat de onderneming niet failliet zal gaan?

U kunt hier meer lezen over dit onderwerp.

Als een faillissement onafwendbaar is, mag uw onderneming nog schuldeisers betalen. Ons advies is wel: kijk hier mee uit. Als een faillissement onafwendbaar is, zal de gelijkheid van crediteuren niet doorbroken mogen worden, tenzij daar een goede rechtvaardigingsgrond voor bestaat.

U kunt hier meer lezen over dit onderwerp.

Nee, u kunt in principe niet stoppen met het betalen van huur. Als u een huurcontract heeft getekend, heeft u een wettelijke verplichting om huur te blijven betalen, ook al is er sprake van het coronavirus. Het coronavirus is niet te beschouwen als een gebrek in de zin der wet. De aanwezigheid van het coronavirus kan niet aan de verhuurder worden tegengeworpen.

Nee, tegenvallende bezoekersaantallen leveren in de regel geen gebrek op, tenzij er specifieke afspraken over bezoekersaantallen in het huurcontract zijn vastgelegd. In de rechtspraak worden teruglopende bezoekersaantallen gerekend tot het ondernemersrisico.

Ja, maar daarvoor zal hij eerst naar de kantonrechter moeten stappen. Er moet op zijn minst een huurschuld zijn die correspondeert met drie maanden huur, wil ontbinding van de huurovereenkomst worden toegewezen.

Betoogd kan worden dat er sprake is van onvoorziene omstandigheden, waardoor de huurder niet gehouden is aan de verplichtingen die voortvloeien uit de huurovereenkomst. Verder kan de huurder zich verweren met de stelling dat de overheid hem (of de verhuurder) financieel zal ondersteunen, zodat de verhuurder op termijn geen of nauwelijks schade zal lijden.

Nee, dat kan niet. Die betalingen moet de werkgever doorbetalen. Wél kan hij de werknemers voorstellen om in te stemmen met tijdelijke maatregelen zoals latere betaling van bepaalde bedragen. Instemming van de werknemer met een redelijk voorstel daartoe, kan worden gevergd.

Ja, zowel in het geval hij door de thuisquarantaine wel als niet kan werken. In het laatste geval kan zijn situatie gelijk worden gesteld met arbeidsongeschiktheid en bestaat recht op loon.

Nee, de hoofdregel is dat de vakantie wordt vastgesteld overeenkomstig de wensen van de werknemer.

De werkgever hoeft de vakantiedagen niet aan de werknemer terug te geven; de vakantie staat gepland en die kan de werknemer dan “genieten” op een andere manier.

Ja, die mogelijkheid valt onder het zogeheten instructierecht van de werkgever. De werkgever kan een redelijk voorstel doen om de werkzaamheden en werktijden tijdelijk aan te passen. Bijvoorbeeld als door de coronacrisis bepaald werk is weggevallen, maar op een andere afdeling (en op andere tijden) er juist een piek in werkzaamheden is.

Dat kan aan de orde zijn als de oproepkracht met een beroep op het zogeheten rechtsvermoeden, doorbetaling vraagt van het gemiddelde salaris van de afgelopen drie maanden.

Ja, op grond van zogeheten kortdurend zorgverlof (70% van het salaris), gedurende maximaal twee weken. Daarna kan de werknemer aanspraak maken op langdurig zorgverlof, maar dat is onbetaald.

Wij menen dat de ondernemingsraad bij besluiten van de werkgever over het algemeen geen instemmingsrecht zal hebben omdat het gaat om tijdelijke maatregelen. Wel adviseren wij de ondernemingsraad nauw te betrekken.

Nee, de maatregelen van het kabinet, geven u niet het recht om de omgangsregeling op te schorten. Uw kind heeft het recht op contact en omgang met de andere ouder, net zoals de andere ouder het recht heeft op contact en omgang met uw kind. De omgangsregeling moet gewoon worden nagekomen.

Wanneer u kucht, hoest en/of verkouden bent én er koorts bij komt, moet iedereen in het huishouden in principe thuis blijven. Dat betekent dat de omgang tijdelijk niet kan plaatsvinden. Dit kunt u echter niet zonder overleg met de andere ouder beslissen. Communiceer hier dus over met elkaar.

In onderling overleg is dat zeker mogelijk. Wellicht dat ouder A een vitaal beroep heeft en daardoor niet thuis kan werken, terwijl ouder B wel de mogelijkheid heeft om thuis te werken. Dit kan alleen na onderling overleg met de andere ouder. U kunt dit dus niet eenzijdig bepalen.