9 april 2013

Rechter gebonden aan Wet normering topfunctionarissen

Door Gilyan Parker

De kantonrechter te Eindhoven (Rechtbank Oost-Brabant) acht zich in ieder geval niet gebonden aan de WNT (Wet normering bezoldiging topfunctionarissen publieke en semipublieke sector).

Deze wet geldt sinds 1 januari 2013 en in deze wet worden de salarissen van topfunctionarissen in de (semi)publieke sector, waaronder de zorg, het onderwijs, de publieke omroep en de woningbouwcorporaties gemaximeerd. Het salaris moet beperkt blijven tot de “Balkenende-norm”, zijnde 130% van het salaris van een minister.

Bestuurders, leden van de hoogste uitvoerende en toezichthoudende organen, en zij die belast zijn met de dagelijkse leiding vallen onder de term “topfunctionarissen”. De WNT bepaalt verder dat een ontslagvergoeding niet meer mag bedragen dan één jaarsalaris of een maximumbedrag van € 75.000,-. Indien deze verboden niet nageleefd worden, dan kan het teveel aan uitbetaalde salaris teruggevorderd worden door de werkgever danwel de minister op grond van onverschuldigde betaling.

Ontbinding arbeidsovereenkomst directrice stichting

Bij de kantonrechter Eindhoven deed zich de volgende zaak voor. De Stichting Integraal Kankercentrum Zuid verzocht om ontbinding van de arbeidsovereenkomst met haar directrice als gevolg van een vertrouwensbreuk. Verwijzend naar de WNT stelde de stichting zich op het standpunt dat de ontbindingsvergoeding niet meer zou mogen bedragen dan € 75.000,-. De stichting was verder van oordeel dat de WNT, gelet op haar doelstelling, een normerende invloed zou moeten hebben op het oordeel van de kantonrechter. De werknemer deelde dit standpunt niet. Door de directrice werd het standpunt ingenomen dat de WNT alleen partijen zou binden. Een vergoeding van € 75.000,- zou bovendien geen recht doen aan de feiten en voor de toepassing van de WNT zou ten slotte geen juridische grondslag zijn.

Hoogte vergoeding in licht van WNT

De kantonrechter was van mening dat de WNT alleen partijen bindt. Desondanks achtte hij het normeren van beloningen in organisaties in de (semi)publieke sector die geheel of gedeeltelijk worden gefinancierd met overheidsgeld (het doel van de WNT) wel een factor die dient te worden meegewogen bij het bepalen van de vergoeding. Resultaat is een vergoeding van € 159.000,- ten opzichte van het wettelijk maximum van € 75.000,-. Dit is ruimschoots het dubbele van het wettelijk maximum. In het kader van de kantonrechtersformule is dit de correctiefactor C=0,75.

Concluderend kan vastgesteld worden dat de WNT rechters niet bindt maar dat deze wellicht wel invloed zal hebben op de hoogte van vergoedingen.

Meer informatie over arbeidsrecht treft u hier aan.

Gilyan Parker