8 januari 2013

Ontslagvergoeding en alimentatie

Door Gilyan Parker

In één van mijn vorige weblogs ben ik ingegaan op de gevolgen van een ontslagvergoeding voor de alimentatie en de vermogensafwikkeling bij of na een echtscheiding

Voor mijn vorige weblog, zie: Stamrecht en echtscheiding: Help!. In deze weblog verfijn ik dit onderwerp (met de focus op alimentatie) dat tot heel wat hoofdbrekens kan leiden.

Hoofdregel: uitkering of lager salaris aanvullen

Over het algemeen wordt van een alimentatieplichtige verwacht dat hij zijn ontslagvergoeding aanwendt om zijn WW-uitkering, dan wel zijn lagere salaris, aan te vullen tot het niveau van zijn oude salaris om hiermee aan zijn alimentatieplicht te kunnen blijven voldoen. Pas als de ontslagvergoeding is opgesoupeerd zal een wijzigingsverzoek worden gehonoreerd.

Uitzondering: pensioengat

Het kan gerechtvaardigd zijn om een uitzondering op deze hoofdregel te maken indien een oudere alimentatieplichtige zijn ontslagvergoeding aanwendt om het inkomensverlies tot zijn pensioen te overbruggen of indien hij een koopsompolis aankoopt die dient ter aanvulling van zijn oudedagsvoorziening. De ontslagvergoeding is in beide voorbeelden niet liquide en kan dus niet aangewend worden voor alimentatie. Het is afhankelijk van de feiten en omstandigheden van het geval of de alimentatieplichtige deze keuze had mogen maken gelet op zijn onderhoudsplicht. Het ligt voor de hand aan te nemen dat hoe ouder de alimentatieplichtige is, hoe eerder de keuze gerechtvaardigd is.

Uitzondering: eigen bedrijf

Sommige alimentatieplichtigen gebruiken hun ontslagvergoeding om een eigen bedrijf te starten. Ook dan is de ontslagvergoeding niet langer beschikbaar voor alimentatie. In uitzonderlijke situaties wordt voor deze categorie alimentatieplichtigen geoordeeld dat deze investering gerechtvaardigd is. Op de alimentatieplichtige rust een zware motiveringsplicht. Hij zal aannemelijk moeten maken dat hij zijn keuze om een eigen onderneming te beginnen goed doordacht heeft.

Motiveringsplicht alimentatieplichtige

Veel hangt af van de onderbouwing van de keuze van de alimentatieplichtige. Wat zijn zijn mogelijkheden op de arbeidsmarkt? Hoe oud is hij? Is er een pensioengat? Hoe hebben alimentatieplichtige en alimentatiegerechtigde in hun pensioen voorzien? Is het eigen bedrijf een realistisch project? Is er een ondernemingsplan? De casuïstiek alsmede de onderbouwing van de keuze van de alimentatieplichtige om een ander doel aan de ontslagvergoeding te geven dan het aanvullen van het salaris is bepalend, waarbij ik aanteken dat in de rechtspraak niet lichtvaardig uitzonderingen op de hoofdregel worden aangenomen. Wees er ook op bedacht dat de vermogensafwikkeling enerzijds en de alimentatie anderzijds communicerende vaten zijn. Indien de ontslagvergoeding gedeeld moet worden tussen de alimentatieplichtige en de alimentatiegerechtigde kan diezelfde vergoeding niet ten volle worden benut voor de voldoening van alimentatie. Dat zou immers een dubbeltelling met zich brengen. Indien u meer informatie wenst, kunt u altijd contact met mij opnemen.

Gilyan Parker