17 januari 2013
In mijn weblog “Verhuizing na echtscheiding: kinderen mee of niet?” informeerde ik u reeds over de (on)mogelijkheden voor de hoofdverzorger om na een relatiebreuk met de kinderen te verhuizen naar een ander deel van Nederland of zelfs naar een ander land (klik hier voor die weblog).
Er is thans een wildgroei aan uitspraken over deze materie. Door de internationalisering van de samenleving ontstaan steeds vaker internationale relaties met bijkomend risico dat één van de ouders na een scheiding wil terugkeren naar zijn thuisland. Ook in eigen land komen steeds meer verhuizingszaken voor, met name als gevolg van een nieuwe liefde elders in het land.
Ouders weten wel dat zij voor altijd aan elkaar verbonden zijn vanwege hun zoon of dochter, maar realiseren zich niet altijd wat de impact daarvan is op hun eigen leven. Een ouder mag zonder toestemming van de andere ouder met ouderlijk gezag niet verhuizen met de kinderen. Gebeurt dit toch en wordt verhuisd over de Nederlandse grenzen dan is sprake van kinderontvoering. Dat is strafbaar. Ook binnen Nederland mag zonder toestemming niet worden verhuisd.
Eerder informeerde ik u over de belangenafweging die de rechter zal moeten maken indien een verzoek tot vervangende toestemming tot verhuizing aan hem voorligt. Ik zet de criteria die daarbij een rol spelen voor u op een rijtje:
Het belang van het kind staat centraal, maar ook andere belangen zijn relevant.
Indien u of iemand in uw omgeving te maken heeft met verhuizingsproblematiek, aarzel dan niet contact met mij op te nemen. Samen kunnen wij kijken naar een passende oplossing.
Voor meer informatie over familierecht klikt u hier.