6 september 2011

Nieuwe internationale wetgeving familierecht

Door Gilyan Parker

Internationale familierechtwetgeving is veelal afkomstig van de Europese Commissie en de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht.

In Brussel en Den Haag heeft men niet stilgezeten. Er is een drietal recente wijzigingen waar ik in deze bijdrage kort bij stilsta.

Wetsvoorstel 32358 – Afschaffing in zaken van internationale kinderontvoering en kinderbescherming
van de procesvertegenwoordigende bevoegdheid van de centrale autoriteit en enkele andere maatregelen

Dit wetsvoorstel werd op 13 april 2010 ingediend door de regering. Het is op 18 januari 2011 aangenomen bij de Tweede Kamer. Het ligt nu bij de Eerste Kamer. Indien een kind door zijn ouder vanuit het buitenland naar Nederland wordt meegenomen in strijd met het gezagsrecht van de andere ouder is sprake van internationale kinderontvoering. In deze zaken staat de Centrale Autoriteit (CA) de achterblijvende ouder uit het buitenland bij, indien nodig in de rechtszaal. Het wetsvoorstel wijzigt dit door de procesvertegenwoordigende bevoegdheid van de CA in te trekken. De achterblijvende ouder zal een advocaat dienen in te schakelen. De CA raakt na inwerkingtreding van dit wetsvoorstel haar monopoliepositie kwijt.

Haags Kinderbeschermingsverdrag 1996

Per 1 may 2011 is het Haags Kinderbeschermingsverdrag 1996 voor Nederland in werking getreden. Uitgangspunt van het verdrag is dat in internationale zaken van ouderlijke verantwoordelijkheid de autoriteiten van het land waar het kind zijn gewone verblijfplaats heeft bevoegd zijn om voorzieningen te treffen voor een kind (gezag, omgang, gewone verblijfplaats, co-ouderschap etc.), en de rechter het recht van zijn land toepast. Aangezien dit verdrag concurreert met een verordening van de Europese Unie (Brussel-II-bis) moet eerst vastgesteld worden of het verdrag van toepassing is.

EG Verordening nr. 4/2009: Alimentatieverordening

Op 18 juni 2011 is de Alimentatieverordening van kracht geworden. De nieuwe regels opgenomen in deze verordening roepen een EU-systeem in het leven dat de inning van alimentatie moet vergemakkelijken, zodat niet verzorgende ouders zich niet langer aan hun verplichtingen kunnen onttrekken. In de meeste gevallen is een beslissing over alimentatie in het ene land zonder speciale procedure uitvoerbaar in het andere EU-land. Ook wijst de verordening de bevoegde rechter en het toepasselijke recht aan in grensoverschrijdende alimentatiegeschillen. Voor het toepasselijk recht verwijst de verordening naar het Haags Protocol behorend bij het Haags Alimentatieverdrag 2007. De verordening vervangt in Europese gevallen wetgeving die tot inwerkingtreding van de verordening verspreid was over diverse nationale en internationale wetten. Nu kan in Europese gevallen slechts één bron worden geraadpleegd, maar het blijft lastig om wegwijs te geraken in deze complexe materie. Ik help u daar graag bij.

Ik houd u op de hoogte van recente ontwikkelingen. Aarzel niet contact met mij op te nemen als u zich afvraagt of er voor uw specifieke geval nog wijzigingen op komst zijn.

Gilyan Parker