Loon doorbetalen na schorsing?

Het was dan aan de werknemer om aan te tonen dat hij recht had op loon. De nieuwe hoofdregel luidt: geen arbeid, toch loon, behalve als het niet werken voor rekening en risico van de werknemer zelf komt. Een interessant vraagstuk uit de praktijk: is loon ook verschuldigd voor een op non-actief gestelde werknemer? De kantonrechter heeft zich hier onlangs over uitgelaten.

De werknemer in kwestie had een traject doorlopen om zijn functioneren te verbeteren. Na afronding van dit traject deelde de werkgever de werknemer mee geen vertrouwen meer in hem te hebben. De werkgever stelde voor om de samenwerking te beëindigen. De werknemer werd vervolgens vrijgesteld van zijn werk met behoud van salaris. Werknemer en werkgever hebben daarna gesproken over een beëindiging van de arbeidsovereenkomst, maar dit heeft niet tot resultaat geleid. De werknemer vroeg de werkgever om een duidelijke uitleg te geven voor de reden om de arbeidsovereenkomst te beëindigen en voor de non-actiefstelling.

Hierop stelde de werkgever een gesprek voor. De werknemer weigerde dit gesprek en vroeg nogmaals om een adequate reactie. Een dag later staakte de werkgever de loonbetaling aan de werknemer. De reden hiervoor was dat de werknemer had geweigerd het gesprek aan te gaan.

Ruimte

Na de loonstaking stapte de werknemer naar de rechtbank en vorderde betaling van zijn salaris. Volgens de werknemer kwam het voor rekening en risico van de werkgever dat de werknemer geen werk meer had verricht. De werknemer stelde dat hij ten onrechte op non actief was gesteld en dat de werkgever niet had gereageerd op herhaalde verzoeken om uitleg over het gestelde disfunctioneren.

De werkgever vond op zijn beurt dat de loonstaking terecht was, omdat de werknemer ondanks oproepen en waarschuwingen had geweigerd om een gesprek aan te gaan. Deze weigering betekende volgens de werkgever dat het voor rekening van de werknemer moest komen dat er geen arbeid werd verricht.

De rechter stelde allereerst vast dat er ruimte kan zijn om af te wijken van de hoofdregel ‘geen arbeid, toch loon’. Daarnaast was de rechter het eens met de werkgever dat van een werknemer – ook tijdens een non-actiefstelling – verwacht mag worden dat hij een gesprek met de werkgever aangaat om het arbeidsconflict op te lossen. Aan de andere kant was het begrijpelijk dat de werknemer eerst verduidelijking wilde over de reden van de non-actiefstelling.

Nu het de werkgever was geweest die de werknemer op non-actief had gesteld, oordeelde de rechter dat de non-actiefstelling voor rekening van de werkgever moest komen. Hoewel beide partijen een verwijt kon worden gemaakt, kon de werkgever zich in dit geval niet onttrekken aan zijn verplichting tot loonbetaling.

Loon doorbetalen blijft uitgangspunt bij non-actiefstelling

Een schorsing blijkt in de risicosfeer van de werkgever te liggen, en komt dus ook in redelijkheid voor zijn rekening. De werknemer behoudt tijdens een schorsing of non-actiefstelling dus in beginsel het recht op loon. Bovenstaande uitspraak laat zien dat loondoorbetaling ook kan gelden als de werkgever gegronde redenen heeft om de werknemer op nonactief te stellen en dit aan de werknemer zelf te wijten is. Het uitgangspunt hierbij is ‘recht op werk’. De werkgever kan zich niet zomaar aan de loondoorbetaling onttrekken, ook niet als het gedrag van de werknemer grond voor schorsing oplevert.

Onwerkbaar

Ga daarom alleen tot schorsing over als hier zwaarwegende redenen voor zijn én terugkeer van de werknemer tot een onwerkbare situatie leidt. Non-actiefstelling moet u terughoudend toepassen. Het loon van de geschorste werknemer moet u immers in beginsel doorbetalen. De wet laat echter ruimte voor afwijking van dit uitgangspunt. Als de grond voor non- actiefstelling redelijkerwijs voor rekening van uw werknemer moet komen (bijvoorbeeld bij diefstal), bent u niet (meer) verplicht het loon door te betalen. Of u de loonbetaling van een geschorste werknemer mag staken, zal per geval beoordeeld moeten worden.

Meer informatie?

Heeft u een vraag? Neemt u dan gerust contact met mij op. 

Rechtbank Noord-Holland 27 mei 2020, ECLI (verkort): 4182

Dit artikel verscheen eerder in Rendement.