25 mei 2014
Het opstellen van algemene voorwaarden is gespecialiseerd werk, wat het beste aan een jurist kan worden uitbesteed. Toch kiezen veel ondernemers ervoor om - veelal uit het oogpunt van kostenbesparing - zelf algemene voorwaarden op te stellen.
Ik merk de laatste tijd in mijn praktijk dat dit nog wel eens fout gaat. Er ontstaan conflicten met klanten over onduidelijke bepalingen, er worden verbodsbepalingen – welke in strijd zijn met de wet – gehanteerd, etc. In deze weblog geef ik 5 praktische tips, waarmee u enkele veelvoorkomende fouten bij het opstellen van algemene voorwaarden kunt voorkomen.
Het lijkt een open deur, maar de meeste discussie over algemene voorwaarden ontstaat doordat niet duidelijk is wat er met een bepaalde term wordt bedoeld. Wat is het ‘product’, wie is de ‘gebruiker’, wat betekent ‘SLA’? Neem in het eerste artikel van de algemene voorwaarden dan ook altijd de definities op van de termen die in de algemene voorwaarden worden gebruikt. Som deze definities in alfabetische volgorde op en schrijf de gedefinieerde termen met een hoofdletter.
Vaak zie ik dat prijzen en/of tarieven in algemene voorwaarden worden opgenomen. Prijzen en tarieven zijn echter kernafspraken die niet in de algemene voorwaarden thuishoren. De prijzen of tarieven moeten in de (basis)overeenkomst worden opgenomen of moeten, indien de overeenkomst online tot stand komt, duidelijk op de website staan vermeld. Wel kunt u in de algemene voorwaarden opnemen dat prijzen en tarieven gewijzigd kunnen worden, mits e.e.a. niet in strijd is met de wet (zie de zwarte lijst van artikel 6:236 BW).
De meeste ondernemers zijn inmiddels wel bekend met de grijze en zwarte lijst uit het Burgerlijk Wetboek (artikel 6:236 en 6:237 BW). In de zwarte en grijze lijst staan de verbodsbepalingen die gelden voor algemene voorwaarden. De bepalingen die in artikel 6:236 BW staan genoemd worden als onredelijk bezwarend aangemerkt en de bepalingen in artikel 6:237 BW worden vermoed onredelijk bezwarend te zijn. Deze bepalingen mogen dus niet in de algemene voorwaarden worden opgenomen. Toch heb ik moeten constateren dat in algemene voorwaarden vaak nog bepalingen uit de grijze en zwarte lijst worden gehanteerd. Zo wordt bijvoorbeeld een te korte verjaringstermijn van zes maanden voor consumenten vastgelegd, in plaats van de minimale termijn van twaalf maanden. Dergelijke voorwaarden zijn(ver)nietig(baar) en bieden de gebruiker derhalve geen bescherming.
Houdt u zich bezig met online verkoop aan consumenten? Dan moet u vanaf 13 juni 2014 voldoen aan de nieuwe Richtlijn Consumentenrechten. De belangrijkste wijzigingen in de nieuwe Richtlijn Consumentenrechten zijn de verruiming van de informatieverplichtingen en de verlenging van de bedenktermijn (herroepingsrecht) naar 14 kalenderdagen na levering van het product.
Het gebeurt nog wel eens dat ondernemers uitgebreide aansprakelijkheidsbepalingen in hun algemene voorwaarden opnemen, maar vergeten te controleren of hun verzekering daar wel op aansluit. Controleer dan ook goed of u tot het bedrag van de vastgelegde aansprakelijkheidsbeperking dekking heeft, maar ook of uw verzekering dekking blijft verlenen indien u bij een bepaalde transactie besluit af te zien van het gebruik van uw algemene voorwaarden.
Hoewel ik iedere ondernemer adviseer zijn of haar algemene voorwaarden door een jurist te laten opstellen, kunt u – indien u de voorwaarden toch graag zelf wenst op te stellen – het beste zoveel mogelijk aansluiten bij standaarddocumenten van de SER en/of de Kamer van Koophandel (zie www.ser.nl en www.kvk.nl). Indien u uw concept algemene voorwaarden – of andere conceptovereenkomsten – juridisch wilt laten toetsen kunt u vanzelfsprekend te allen tijde contact met mij opnemen.