2 april 2015
Begin 2015 verscheen op deze website een weblog over de gevolgen voor werkgevers en pensioenuitvoerders van gebrekkige pensioencommunicatie. Om de pensioencommunicatie te verbeteren, ligt inmiddels bij de Eerste Kamer een wetsvoorstel tot wijziging van de Pensioenwet.
Het doel van de Wet Pensioencommunicatie is dat de pensioendeelnemer:
Daarnaast dient in de communicatie over pensioen aan de deelnemer te worden verteld welke keuzemogelijkheden hij heeft. Het gaat om het bieden van een zogenaamd “handelingsperspectief” aan de deelnemer. Dit is een essentieel element in de nieuwe pensioencommunicatie. Het achterliggende idee van de wet is dat de deelnemer de informatie over het pensioen ook daadwerkelijk tot zich neemt. Dat zal in de praktijk moeten blijken en ook mede afhangen van de vorm, taal en inhoud van de pensioenbrieven. Dus de deelnemer komt in de communicatie meer centraal staan.
Dat vraagt dus veel van pensioenuitvoerders. Die delen op dit moment informatie met pensioen door middel van het uniform pensioenoverzicht (UPO) en de startbrief. De startbrief wordt vervangen door het fenomeen “Pensioen 1-2-3” en het UPO moet overzichtelijker gemaakt worden. Het UPO zal voortaan alleen een overzicht geven van de opgebouwde rechten en ingewikkelde, ongewisse, toekomstberekeningen blijven achterwege. Pensioen 1-2-3 bestaat uit drie lagen van informatie over de pensioenregeling dat de pensioenuitvoerder binnen drie maanden na de start van de deelname aan de deelnemer moet sturen (www.pensioen123.nl). Uitgangspunt is dat de informatie vanuit de pensioenuitvoerder correct, evenwichtig en duidelijk is. De wet kent geen sanctie als de pensioenuitvoerder hier niet aan voldoet. Het is dan aan de deelnemer, om net als nu, de pensioenuitvoerder eventueel aansprakelijk te stellen voor schade als gevolg van foutieve informatievoorziening. De informatievoorziening zal overigens straks ook en vooral digitaal – per e-mail- plaatsvinden.
In de nieuwe wet moet de werkgever erop toezien dat de werknemer daadwerkelijk bij start van het deelnemerschap van de pensioenuitvoerder de informatie over de pensioenregeling ontvangt. En voor de deelnemer moet de informatie over de pensioenregeling steeds zichtbaar zijn op de website van de pensioenuitvoerder. In de wet ontbreekt een sanctie voor de werkgever als hij er niet op toeziet dat de deelnemer via de pensioenuitvoerder deze zogeheten basisinformatie ontvangt. Het vergt in ieder geval een nog betere afstemming tussen werkgever en pensioenuitvoerder over de informatievoorziening richting deelnemers.
Na akkoord door de Eerste Kamer treedt de wet waarschijnlijk op 1 januari 2016 in werking. De wet betekent vooral voor pensioenuitvoerders een verandering in de wijze van communicatie met de deelnemers. Ook zal de wet ertoe leiden dat werkgevers en pensioenuitvoerders nieuwe afspraken over informatievoorziening moeten maken. En voor de deelnemers is het hopen dat de informatievoorziening daadwerkelijk toegankelijker wordt. En als die onduidelijk is of foutief blijkt te zijn, dan zal nog steeds de rechter uiteindelijk moeten oordelen of de pensioenuitvoerder en/of werkgever tekort is geschoten in de communicatie, zoals in de casus uit de vorige weblog.
