Een vergoedingsrecht, wat betekent dat eigenlijk bij echtscheiding?

In dit artikel wordt beknopt uiteengezet wat een vergoedingsrecht is en wat dit kan betekenen bij echtscheiding.

Wat is een vergoedingsrecht?

Het begrip “vergoedingsrecht” verwijst naar het recht dat een echtgenoot kan hebben om een vergoeding te ontvangen voor bepaalde investeringen of inbrengen die hij of zij heeft gedaan in het vermogen van de andere echtgenoot.

Wanneer een echtgenoot eigen vermogen heeft ingebracht of verbeteringen heeft aangebracht aan goederen die tot het vermogen van de andere echtgenoot behoren, kan er een vergoedingsrecht ontstaan.

Er zijn verschillende situaties waarin vergoedingsrechten kunnen ontstaan, zoals:

• Inbreng van eigen vermogen in een gemeenschappelijk goed: als één echtgenoot bijvoorbeeld eigen geld heeft gebruikt om een gezamenlijk huis te kopen, kan er een vergoedingsrecht ontstaan voor het ingebrachte bedrag.
• Financiering van verbouwingen of renovaties: als een echtgenoot geld heeft uitgegeven aan het verbeteren van een gezamenlijk goed, zoals het renoveren van een huis, kan er een vergoedingsrecht ontstaan op basis van de waardevermeerdering die het gevolg is van die verbeteringen.
• Aflossing van schulden met eigen vermogen: als een echtgenoot eigen geld heeft gebruikt om schulden van het gezamenlijke vermogen af te lossen, kan er een vergoedingsrecht ontstaan.

Een vergoedingsrecht kan leiden tot een financiële aanspraak op het vermogen van de andere echtgenoot. Dit kan van belang zijn bij echtscheiding, waarin de verdeling van het vermogen wordt geregeld.

Soort vergoedingsrecht

In huwelijkse voorwaarden kunnen verschillende afspraken worden gemaakt over vergoedingsrechten. Zo kan er worden gekozen voor een nominale vergoeding of voor de beleggingsleer. Als je hierover niets afspreekt, dan geldt sinds 1 januari 2012 in beginsel de beleggingsleer.

Nominale vergoeding

Een nominale vergoeding houdt in dat een echtgenoot die eigen vermogen inbrengt in een gemeenschappelijk goed, recht heeft op een vergoeding die gelijk is aan het bedrag van de inbreng (gecorrigeerd voor inflatie of waardeveranderingen over de tijd). Met andere woorden, de eigenaar van het ingebrachte vermogen heeft recht op terugbetaling van het oorspronkelijke bedrag, zonder rekening te houden met eventuele winst of rendement dat het geïnvesteerde vermogen heeft opgeleverd.

Beleggingsleer

De beleggingsleer houdt in dat een echtgenoot die eigen vermogen heeft ingebracht in een gemeenschappelijk goed, recht heeft op een vergoeding die overeenkomt met het bedrag van de inbreng plus een evenredig deel van de waardestijging- of daling die het gemeenschappelijk goed heeft ondergaan. Met andere woorden, de eigenaar van het ingebrachte vermogen heeft recht op een deel van de waardevermeerdering van het goed, omdat zijn of haar inbreng heeft bijgedragen aan die waardestijging.

Conclusie

Kortom, een nominale vergoeding houdt geen rekening met waardestijgingen of rendementen van een goed, terwijl de beleggingsleer wel rekening houdt met waardeveranderingen en het recht op een aandeel van de opbrengsten. Sinds 1 januari 2012 geldt volgens de wet de beleggingsleer, maar het is mogelijk om hier van af te wijken bij huwelijkse voorwaarden.

Meer informatie

Laat u goed informeren voordat u gaat investeren in het vermogen van uw echtgenoot of andersom. Mijn collega’s en ik helpen u graag tijdens uw scheiding om eventuele vergoedingsrechten inzichtelijk te maken. Wilt u meer informatie over vergoedingsrechten of heeft u een andere juridische vraag? Neem dan direct contact met ons op.