26 augustus 2015
Vaak krijgen wij in de praktijk vragen over hoelang nu de maximale alimentatietermijn is. Ik betaal al 3 jaar, wanneer kan ik stoppen, er is toch iets veranderd?
Het antwoord is helaas, nee de huidige wetgeving bepaalt nog steeds dat bij een scheiding een alimentatiegerechtigde aanspraak kan maken op een bijdrage gedurende maximaal 12 jaar na de echtscheiding. In de ons omringende landen is de maximale alimentatietermijn voor zover bekend aanzienlijk korter of zoals in Zweden, nagenoeg nihil. Voor de volledigheid vermeld ik wel dat ook nu reeds geldt dat als een huwelijk korter heeft geduurd van 5 jaar en er geen kinderen uit geboren zijn uit het huwelijk, de maximale alimentatietermijn gelijk is aan de duur van het huwelijk.
De huidige regeling van 12 jaar is alweer ruim 20 jaar oud. Daarvoor dus voor 1994 was het zelf mogelijk dat levenslang alimentatie betaald moest worden. Nu is er een nieuw wetsvoorstel dat nog in de Tweede Kamer behandeld moet gaan worden. Of en wanneer dat gebeurt, is vooralsnog niet duidelijk. Een belangrijke wijziging in het wetsontwerp ten opzichte van de huidige regeling is dat de grondslag voor alimentatie niet meer de lotsverbondenheid maar “de compensatie voor de gedurende het huwelijk ontstane verlies aan verdiencapaciteit”. Dit betekent simpelweg dat de vraag gesteld moet worden in hoeverre iemand door het huwelijk een achterstand heeft opgelopen in zijn loopbaan cq verdiencapaciteit. Maximaal wordt daarbij gedacht aan 5 jaar alimentatie maar er komen uitzonderingen. Iemand die kan aantonen veel langer ten behoeve van bijvoorbeeld kinderen zorgtaken te hebben uitgevoerd terwijl de ander wel in staat was zich inkomen te verwerven en daarin niet belemmerd werd, kan aanspraak maken op een langere periode. Daarbij wordt wel de link gelegd dat het huwelijk langer dan 15 jaar moet hebben geduurd. De alimentatietermijn zou dan kunnen opschuiven naar 10 jaar. Voor situaties waarbij het jongste kind de leeftijd van 12 jaar nog niet heeft bereikt, wordt naar alle waarschijnlijkheid ook een uitzondering gemaakt. De art. 1:160 BW perikelen zullen verdwijnen, omdat het feit of een ex samenwoont als ware zij gehuwd, niet langer van belang zal zijn. Wat een absoluut positief gegeven is en wat thans niet mogelijk is, is het vastleggen van de duur van alimentatie in huwelijksvoorwaarden. Ik neem aan dat ook het volledig uitsluiten van alimentatieaanspraken in huwelijksvoorwaarden mogelijk wordt. Gevraagd wordt ons ook vaak wat het voor consequenties zal hebben, dit wetsvoorstel voor de bestaande gevallen met andere woorden zal het ook iets veranderen voor de mensen die reeds alimentatie betalen of ontvangen? Het wetsvoorstel gaat er van uit dat verworven rechten worden eerbiedigt, dat wil zeggen de regeling geldt alleen voor nieuwe gevallen. Wellicht dat door de Kamer nog wijzigingen worden aangebracht waardoor ook reeds vastgestelde alimentatieverplichtingen, opnieuw beoordeeld kunnen worden zonder dat sprake is van een wijziging van omstandigheden.
23 juli 2024
"Blijf ook na een scheiding samen ouders voor je kinderen", zegt Kinderombudsman Margrite Kalverboer in een dringende oproep aan alle ouders. Deze boodschap herhaal ik graag in deze weblog.
Lees meer17 juli 2024
Binnen het familierecht wordt er meer en meer gebruik gemaakt van mediation, waarbij (toekomstige) ex-partners afspraken kunnen maken over bijvoorbeeld de inhoud of wijziging van een ouderschapsplan en de financiële afwikkeling van een huwelijk. Door middel van mediation kan er gekomen worden tot duurzame overeenkomsten.
Lees meer25 juni 2024
Op het moment dat de ouders van een kind hun relatie beëindigen moeten zij afspraken maken over de verdeling van de kosten van verzorging en opvoeding van hun kind. Het staat ouders in beginsel vrij om zelf invulling te geven aan deze afspraken. Uitgangspunt is echter wel dat een kind na de beëindiging van de relatie van zijn of haar ouders er niet (financieel) op achteruit gaat.
Lees meer