21 oktober 2024
Samenleven zonder contract; wat moet u weten?
Ongetrouwd samenleven zonder een samenlevingscontract (“informeel samenleven”) is steeds gebruikelijker in Nederland.
Lees meer
29 maart 2016
Bij een echtscheiding kunnen voor ex-echtgenoten over en weer financiële verplichtingen ontstaan.
Denk met name aan het betalen van alimentatie aan de ene kant en de verplichting tot uitkoop in het kader van de vermogensafwikkeling aan de andere kant. Mogen deze verplichtingen met elkaar verrekend worden?
Nee, verrekening met alimentatie is niet toegestaan. Achterliggende gedachte is dat alimentatie is bedoeld is om de maandelijkse kosten van levensonderhoud te dekken. Verrekening zou bij de ontvangende partij acute problemen kunnen veroorzaken. Het komt regelmatig voor dat de man alimentatie moet betalen aan zijn ex-vrouw, terwijl hij nog een vordering op haar heeft omdat zij bijvoorbeeld de auto heeft gekregen. Wanneer de man weigert te betalen omdat hij nog geld van zijn ex-vrouw tegoed heeft, kan de vrouw simpelweg een deurwaarder inschakelen om zo de alimentatie te incasseren. De vordering van de man op zijn ex-vrouw doet daar niet aan af. De man moet op zijn beurt een incassotraject inzetten om zijn vordering op zijn ex-vrouw te innen. Mogelijk moet hij eerst zijn vordering nog aan de rechter voorleggen. Bij het innen van de vordering via een deurwaarder moet er vervolgens rekening worden gehouden met het ‘bestaansminimum’ van de vrouw. Deze vormt de ondergrens voor beslaglegging. Deze gang van zaken leidt in de praktijk nogal eens tot onbevredigende uitkomsten voor alimentatiebetalers.
Wettelijk is bepaald dat verrekening van vorderingen enkel tussen dezelfde partijen kan geschieden en partijen zowel tot betaling van de schuld aan de ander als tot afdwingen van betaling bevoegd zijn. Alimentatievorderingen zijn van dusdanig bijzondere aard dat deze in principe niet met andere vorderingen verrekend mogen worden. Uitzonderingen zijn echter denkbaar. Ex-echtgenoten kunnen onderling afspreken wel met elkaar te verreken. Dan is er geen vuiltje aan de lucht. Mochten zij geen afspraken kunnen maken dan is verrekening soms toch toegestaan als het levensonderhoud niet meer in gevaar komt, omdat daar al op een andere manier in is voorzien, bijvoorbeeld door een aanzienlijk vermogen. Te denken valt ook aan achterstallige alimentatie over een al lang verstreken periode. Ook is het mogelijk dat tijdens een procedure (bijvoorbeeld in hoger beroep) duidelijk wordt dat er teveel alimentatie is betaald. Dit mag dan worden verrekend met toekomstige alimentatietermijnen.
Wat soms ook een optie kan zijn is de zogenaamde “cessie”. Een cessie is de overdracht van een vordering aan een ander. De schuldeiser verkoopt feitelijk zijn vordering aan een ander. Als de man een vordering op zijn ex-vrouw heeft omdat zij de auto heeft gekregen, maar tegelijkertijd niet genoeg kinderalimentatie heeft betaald aan hun inmiddels jong-meerderjarige kinderen, is in principe geen verrekening mogelijk; de alimentatie is namelijk een vordering van de kinderen, nu zij 18 jaar of ouder zijn, en niet van de vrouw. Onder omstandigheden is het mogelijk dat de kinderen hun vordering op hun vader aan hun moeder overdragen door middel van zo’n cessie. De vrouw verrekent vervolgens de achterstallige alimentatie met de vordering van de man op haar. Met cessie moet wel zeer nauwkeurig worden omgegaan. Verrekening van alimentatieverplichtingen met andere vorderingen is een complexe aangelegenheid. Heeft u te weinig alimentatie ontvangen, te veel betaald of heeft u op andere wijze nog geld van uw ex tegoed? Laat u adviseren door één van onze familierechtspecialisten. Deze blog is geschreven in samenwerking met advocaat Thijs Sarneel.