21 oktober 2024
Samenleven zonder contract; wat moet u weten?
Ongetrouwd samenleven zonder een samenlevingscontract (“informeel samenleven”) is steeds gebruikelijker in Nederland.
Lees meer
27 april 2014
Veel mensen denken nog steeds dat er een reden nodig is om te scheiden en dat de rechter geïnteresseerd is in de reden van de scheiding. Dat is een veel voorkomend misverstand want heel kort gezegd: het kan de rechter niets schelen.
In een verzoekschrift tot echtscheiding dient alleen benoemd te worden dat het huwelijk duurzaam is ontwricht. Daar valt in feite alles onder dat een huwelijk kan doen beëindigen, waaronder overspel, mishandeling, maar ook gewoon langs elkaar heen leven waardoor voortzetting van het huwelijk geen optie is. Voor veel mensen is vreemdgaan toch wel het ergste wat er in je huwelijk kan gebeuren. Natuurlijk hebben we daar in de praktijk oog voor en kan iemand altijd zijn verhaal bij ons kwijt. Emoties horen bij het leven en dus zeker bij een scheiding. Van iemand die nog vol in de emoties zit van de aankondiging van de scheiding al dan niet op eigen initiatief, kan niet verwacht worden uitsluitend zakelijk te denken en nog minder in die emoties verstandige beslissingen te nemen. Vaak vertellen mensen in hun eerste kennismaking hun verhaal, en wordt er over de te nemen stappen en zakelijke kanten nog niet diep ingegaan. Recent las ik een uitspraak van het Gerechtshof Den Haag welke uitspraak in het kader van het bovenstaande aardig is om te lezen.
Man en vrouw hebben een relatie (nog niet getrouwd) en zij wonen samen in de woning van de man. Vervolgens blijkt de vrouw zwanger te zijn en wordt besloten om te gaan trouwen. Voor het aangaan van het huwelijk wordt bij de notaris een akte huwelijksvoorwaarden opgesteld. In deze weblog benoem ik alleen de bepaling in de huwelijksvoorwaarden “dat bij echtscheiding ook de woning en de daarop rustende hypotheek in de afrekening bij de scheiding zal worden meegenomen”. In 2010 wordt er getrouwd en de baby wordt geboren. Een jaar later blijkt uit DNA-onderzoek dat de man niet de vader is van de baby en de man dient daarop een echtscheidingsverzoek in. Natuurlijk, dat zal een ieder aanvoelen, de man is bedrogen en is het huwelijk aangegaan in de veronderstelling dat hij en de vrouw samen een baby zouden krijgen. Wat de man niet wist, was dat die baby niet door hem verwekt was. De man beroep zich in de echtscheidingsprocedure op de redelijkheid en billijkheid en meent op grond daarvan dat hij niet aan de huwelijksvoorwaarden kan worden gehouden. Hij stelt simpelweg; – De vrouw heeft hem door haar zwangerschap tot een huwelijk verleid en bewogen en hem in de waan gelaten dat hij de vader was; – De vrouw is uitsluitend uit op geldelijk gewin, een golddigger kort gezegd, omdat de bepaling omtrent de woning op uitdrukkelijk verzoek van de vrouw in de huwelijksvoorwaarden is opgenomen; – De vrouw had de man omtrent haar overspel op de hoogte moeten stellen. Kort gezegd, de man stelt dat van de zijde van de vrouw sprake is van wangedrag en dat hij nooit met de vrouw zou zijn getrouwd als hij geweten zou hebben dat hij niet de vader was van de baby. De rechtbank geeft de man gelijk, maar de vrouw gaat vervolgens in hoger beroep. Het Hof denkt heel anders over de zaak: De man is er volgens het Hof niet in geslaagd te bewijzen dat hij bij het aangaan van het huwelijk niet bekend was met het bedrog van de vrouw en alsdan had kunnen bedenken dat hij wellicht niet de vader van het kind zou zijn. Dit neemt het Hof aan ondanks dat de man tal van getuigenverklaringen in het geding heeft gebracht. Wat blijkt ter zitting? De man wist dat de vrouw hem al vaker had bedrogen en dat zij tijdens haar relatie met de man al tweemaal zwanger is geraakt van andere mannen. De man was dus bij het aangaan van het huwelijk een gewaarschuwd mens! Wellicht ten overvloede overweegt het Hof ook nog dat ook al zou vast zijn komen te staan dat de man ten tijde van het aangaan van het huwelijk niet bekend was met het bedrog van de vrouw, dan zou de beslissing niet anders luiden omdat alle omstandigheden van deze zaak niet zo uitzonderlijk zijn dat zij een afwijking van de huwelijksvoorwaarden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid rechtvaardigen. Verband tussen de huwelijksvoorwaarden en het vermeende vaderschap wordt niet aangenomen. Dus een gewaarschuwd mens telt voor twee! De conclusie kan niet anders zijn dat als de één onder valse voorwendselen het huwelijk is aangegaan, hier weinig aan gedaan kan worden. De één wordt niet anders behandeld, juridisch gezien, dan de ander die met de beste bedoelingen in het huwelijksbootje stapt.