17 juli 2018
Bij schenkingen komt het soms voor dat ouders het ene kind bevoordelen t.o.v. het andere kind, bijvoorbeeld bij de aankoop van een woning. Heeft dit invloed op de nalatenschap?
>> Heeft u een vraag over dit onderwerp? Laat hier uw gegevens achter. <<
Die bevoordeling kan weer aan de orde komen als de erfenis wordt vastgesteld. Indien het gaat om een aanzienlijke schenking, dan kan de vraag rijzen of die schenking ten tijde van het overlijden van de ouder (schenker) verrekend moet worden met het erfdeel.
Volgens het huidige erfrecht hoeven schenkingen aan kinderen die erfgenaam zijn, niet te worden ingebracht in de nalatenschap van de ouder, tenzij de ouder dit ten tijde van het verrichten van de schenking of in zijn testament heeft bepaald. Inbreng van een schenking betekent dat de schenking dient te worden verrekend met het erfdeel. Eigenlijk krijgt het kind door de inbrengverplichting als het ware een voorschot op het erfdeel. Dat kan alleen als het kind ook erfgenaam is. Indien het niet de bedoeling is dat de schenking ingebracht wordt in de nalatenschap, omdat het bijvoorbeeld de bedoeling is van de ouder dat het ene kind boven het andere kind bevoordeeld zal worden, dan moet bij de schenking bepaald worden dat de schenking niet dient te worden ingebracht door het kind.
Het is verstandig de inbrengverplichting schriftelijk vast te leggen. Is de inbrengverplichting niet geregeld bij de schenking, dan kan men dit achteraf bij testament bepalen. Een bij de schenking opgelegde verplichting tot inbreng kan bij testament achteraf ongedaan worden gemaakt. Het is niet mogelijk om iemand die een schenking vrij van inbreng heeft gekregen, achteraf bij testament tot inbreng ervan te verplichten. Voorbeeld Een ouder met twee kinderen helpt één daarvan met de aankoop van een huis door een bijdrage van de van € 100.000,- belastingvrij. Bij de schriftelijke vastlegging van de schenking wordt bepaald dat dit bedrag dient te worden ingebracht in de nalatenschap. Bij overlijden van de ouder wordt het erfdeel van het eerste kind verrekend met de schenking.
De regeling ter zake de waardering van giften in het kader van de legitieme portie is in beginsel leidend voor de waardering van de schenking. Voor de waarde van een schenking dient in beginsel te worden uitgegaan van de waarde ten tijde van de prestatie. Er zijn uitzonderingen op de hoofdregel opgenomen in de wet:
Voor schenkingen verricht voor 1 januari 2003 geldt het omgekeerde. Schenkingen verricht voor 1 januari 2003 werden in mindering gebracht op het erfdeel, tenzij de ouder anders had bepaald.
Alhoewel na 1 januari 2003 schenkingen dus niet hoeven te worden ingebracht, geldt dit niet voor schenkingen die zijn gedaan onder oud recht. Met andere woorden; kinderen die onder oud recht een schenking hebben gekregen, zijn in dat geval nog steeds verplicht tot inbreng, tenzij bij testament anders is bepaald.
In sommige erfrechtelijke situaties met internationale aspecten is onduidelijk welk recht van toepassing is op de schenking en op de afwikkeling van de nalatenschap. Voor dergelijke complexe vragen is gedegen kennis van het internationaal privaatrecht een vereiste. De gespecialiseerde erfrechtadvocaten van ons kantoor beschikken over actuele juridische kennis op het gebied van schenkingen en (internationaal) erfrecht. Wij zijn u graag van dienst.
Heeft u een vraag? Neemt u gerust contact met mij op.
