4 februari 2025
Partners die na de scheiding elkaar het beste gunnen
In dit artikel bespreken wij een zaak waarin de vrijgevigheid van de vrouw uiteindelijk niet zulke prettige gevolgen heeft voor de man.
Lees meer
17 juni 2024
Dat er in Nederland sprake is van een overspannen woningmarkt is algemeen bekend. Dit gegeven heeft echter, zo bemerkte ik in een aantal uitspraken, ook zijn invloed doen gelden in het familierecht.
In een echtscheidingsprocedure kan tijdens de echtscheidingsprocedure door één der echtelieden worden verzocht om het voorlopig uitsluitend gebruik van de echtelijke woning, dus met uitsluiting van de andere echtgenoot en dit gedurende de duur van de echtscheidingsprocedure.
Ook na de echtscheiding kan het voortgezet gebruik van de woning worden verzocht, vooralsnog voor 6 maanden. De gedachte daarachter is dat die tijd benut kan worden om te bezien wie de woning toebedeeld wil of kan krijgen en om de verdere afwikkeling te regelen.
De rechtbank wordt dus geconfronteerd met de vraag wie mag in de woning blijven, wie heeft het meeste belang daarbij en ja daarbij speelt natuurlijk ook de vraag ‘En waar moet die andere echtgenoot dan naar toe?’. Die andere echtgenoot zal zeggen dat hij of zij geen andere woonruimte kan vinden of het niet kan betalen als er al wat gevonden kan worden.
De rechtbank sluit haar ogen niet voor deze realiteit en zoekt naar veelal creatieve oplossingen. Is de woning groot, dan kunnen er toch afspraken gemaakt worden over het gebruik van de badkamer en de zorg voor de kinderen? Of wellicht is het huren van een kamer een optie waar in de ene week de ene ouder dan verblijft en de andere ouder in de woning blijft met de kinderen en om de week wordt er gewisseld. In de volksmond ‘birdnesting’ genaamd.
Dat dit vaak geen perfecte oplossingen zijn, hoef ik denk ik niet uit te leggen. Partijen dienen dan toch afspraken te maken over het gebruik van de kamer, het gebruik van de woning en de zorg voor de kinderen. Afspraken maken is voor partijen die in echtscheiding liggen vaak al een uitdaging en dan kunnen dagelijkse dingen zoals boodschappen al stof zijn voor nog meer conflicten.
Recent zag ik een creatieve uitspraak van de rechtbank Rotterdam. Een echtpaar woont in een woning met een erf erbij. Ik ga er gemakshalve van uit dat deze zaak zich afspeelt buiten de stad Rotterdam. De man is zelfstandig ondernemer en verricht voor zijn onderneming werkzaamheden op het erf bij de woning. In de woning wonen ook de twee meerderjarige kinderen van dit echtpaar.
De man verlaat tijdelijk de woning en vraagt het uitsluitend gebruik van de woning inclusief het omliggend het erf. De vrouw doet dat ook. De dochter van partijen runt vanuit de woning ook nog een bedrijf. Daarnaast speelt een rol dat de man tijdelijk bij een vriend in een loods slaapt, waar hij ook een douchegelegenheid heeft.
De rechtbank overweegt dat het belang van de vrouw zwaarder weegt, omdat de man wel vervangende woonruimte heeft en de dochter van partijen een onderneming runt vanuit de echtelijke woning. Maar de rechtbank voegt daaraan toe dat de man op doordeweekse dagen maximaal twee keer per dag op voor hem voorheen gebruikelijke werktijden om het omliggende erf van de woning mag komen om daar apparatuur en voertuigen op te halen en/of terug te brengen. De rechtbank zegt daarbij dat zij er vanuit gaat dat de man zich tijdens het gebruik maken van het erf zal onthouden van het opnemen van contact met de vrouw en de kinderen en niet langer dan strikt noodzakelijk daar zal zijn.
Een creatieve oplossing maar of dit een juiste oplossing is in een emotionele echtscheiding, wat dit wel lijkt te zijn, vraag ik mij oprecht af.
Heeft u vragen over het uitsluitend gebruik van de echtelijke woning of echtscheiding in het algemeen? Neem dan vrijblijvend contact met ons op.